Schodami w górę, schodami w dół

Powieść Schodami w gorę, schodami w dół powstała w 1965 roku. Obecne wydanie jest pierwszą edycją po przeszło trzydziestu latach.

Autentyczne dzieła się nie starzeją. Ta powieść, brawurowo skonstruowana przed półwieczem, jest na wskroś nowoczesna. Proza psychologiczna, z malowniczymi akcentami fantastyki, dziś okazuje się frapującą lekturą.

Kurort z powieści przypomina przedwojenne Zakopane, Dom na Baziach – Kasprowiczowską „Harendę”. […]

Idąc Schodami w gorę, schodami w dół, napotykamy ślady zakopiańskich przyjaciół, kompanów Choromańskiego oraz jego opiekunów w chorobie: Kazimierza Wierzyńskiego, Karola Szymanowskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Juliusza Zborowskiego, znakomitych ftyzjatrów: doktora Olgierda Sokołowskiego, doktora majora Teodora Białynickiego-Biruli oraz oczywiście Marii Kasprowiczowej, która w opublikowanych Dziennikach wyznała, że Choromański (krypto Jerzy) był największą miłością jej życia.

Z Posłowia Marka Sołtysika

Michał Choromański (1904−1972) – prozaik, dramatopisarz, poeta i tłumacz. Autor m.in. Zazdrości i medycyny (1933), Szpitala Czerwonego Krzyża (1937), Prolegomeny do wszelkich nauk hermetycznych (1958), Słowackiego wysp tropikalnych (1969).