Terapia zajęciowa w przestrzeni Elojów. Studium w oparciu o świat przedstawiony opowieści Wehikuł czasu Herberta George a Wellsa

Ludzie niejednokrotnie odbywają podróże, różnymi środkami lokomocji. Jednak ciemiężą nas nieubłagane bariery i prawa fizyki. Fikcyjnemu bohaterowi opowieści Herberta George'a Wellsa - nieznanemu z imienia i nazwiska, dorosłemu mężczyźnie, z poważnymi problemami, udało się dotrzeć aż do roku 802 701, zgodnie z jego życzeniem. Tam napotkał cudowną, przepiękną krainę-ogród, Elojów... oraz okrutnych Morloków. Analityczny mój traktat z zakresu terapii zajęciowej i pedagogiki bazuje na tekście źródłowym - rozbudowanym, słynnym opowiadaniu pisarza Herberta G. Wellsa pt. „Wehikuł czasu”. Autor historii o Podsłonecznych i polujących na nich bestiach z pewnością nie spodziewał się, iż kiedyś, w innej, dalece nowocześniejszej epoce, jego utwór przygodowy będzie przedmiotem szczegółowych refleksji w sferze terapeutycznej. Zastosowałem niestandardowe podejście. Oto głównego bohatera-wynalazcę, będącego jednocześnie narratorem w tekście, uznałem jako pacjenta, możliwego klienta terapii zajęciowej. Zgodnie z diagnozą, choremu towarzyszą rozmaite przykre problemy, dysfunkcje, między innymi: agresywność, skłonność do popadania w groźny szał, kłopoty ze snem i z pamięcią, alienacja, społeczne niedostosowanie... Ja rozważyłem potencjalne metody i techniki lecznicze, jakie by się okazały wobec bohatera pozytywno-negatywnego adekwatne, pomocne, skuteczne; tak samo postąpiłem w przypadku infantylnych i leniwych Elojów. Oni także wielce by skorzystali z rehabilitacji, gdyby tylko przybył do nich zdolny specjalista/pedagog. O ile jednak dzięki leczniczym oddziaływaniom mogliby doznać dobroczynnych skutków zarówno Elojowie, jak i wykonawca aparatu temporalnego, to już raczej nie Morlokowie, pod ziemią bytujący. Chociaż, z drugiej strony, wybitny terapeuta zajęciowy może próbować poradzić sobie z najróżniejszymi: typami klientów bądź cudzymi schorzeniami... W moim traktacie poruszam problematykę teorii terapii zajęciowej, omawiam różnorodne jej aspekty, pojęcia, możliwości. Oto warstwy wyjaśniające występują tu razem z bezpośrednimi odwołaniami do tekstu źródłowego. Natomiast na okładce książki można ujrzeć przykładowe rodzaje leczniczych czynności, oddziaływań, a mianowicie, patrząc od lewej górnej strony - a) socjoterapeutyczne kontakty dotykowe, b) przyjazne nakładanie wieńca kwiatowego na szyję i łagodne obrzucanie kwiatami przybysza, c) starodawną fotografikę leczniczą (robienie zdjęć to przykład działania z zakresu arteterapii/kulturoterapii), d) sprzątanie i usuwanie kurzu z okna, a także e) dobudowywanie rogu obtłuczonego stołu (ostatnie dwa przykłady stanowią egzemplifikacje ergoterapii). Serdecznie zachęcam do przeczytania mojego traktatu.

Patryk Daniel Garkowski