Polityka senioralna w jednostkach samorządu terytorialnego

W niniejszej pracy, mającej charakter interdyscyplinarny, autorki podjęły rozważanianie tylko na temat polityki senioralnej oraz związanych z nią obszarów prawa i administracji,ale także praktycznego wymiaru polityki społecznej na rzecz osób starszych (dobrepraktyki) oraz zarysowały tło omawianej problematyki: począwszy od kontekstu historyczno-kulturowego, a skończywszy na nowoczesnych technologiach i odniesieniu ich zastosowaniadla podnoszenia jakości życia seniorów na świecie. Autorkom udało się scharakteryzowaćtemat bardzo szeroko i wielokontekstowo.W rozdziale pierwszym opisana została kondycja seniorów w poszczególnych epokachhistorycznych. Zwrócono uwagę na fakt, że pierwsi ludzie nie zaznali starości, a co za tymidzie – w czasach prehistorycznych problem starości nie istniał. Średnia długość życia ludzkiegooscylowała bowiem w granicach 20 lat. Z biegiem czasu nastąpiło wydłużenie trwaniażycia, a seniorzy coraz częściej zaczęli wchodzić w skład wielopokoleniowej rodziny. W rozdzialedrugim opisane zostały zmiany, jakie zaszły w społeczeństwie XX wieku. Omówionoprzykłady realizacji motywu starości w literaturze, teatrze oraz w filmie i reklamie telewizyjnej.Seniorzy są dziś bohaterami tekstów kultury popularnej, jednak w mediach najczęściejpojawiają się ich stereotypowe wizerunki, które pogłębiają przepaść dzielącą ich od osóbmłodych oraz utrwalają niesprawiedliwy obraz seniora. Rozdział trzeci zawiera wprowadzeniew zagadnienia polityki społecznej oraz polityki senioralnej, pełniąc rolę przygotowaniadefinicyjnego, poprzedzającego kolejne części rozważań. W tekście scharakteryzowanozagadnienia związane z gerontologią społeczną, wyjaśniono jej funkcje i związki z innyminaukami. Pokrótce przedstawiono także definicję polityki społecznej i wyjaśniono, czymjest polityka senioralna. W rozdziale czwartym zawarto wprowadzenie prawne: przedstawiononajważniejsze akty prawa krajowego, które współtworzą specyficzny system prawny,budując ramy polityki senioralnej w Polsce. W rozdziale piątym odniesiono się do szczeblaregionalnego (samorząd województwa) i analizie poddano 16 programów polityki społecznej,w tym dokumentów skoncentrowanych stricte na tematyce senioralnej, ale także innychobowiązujących w tym zakresie aktów prawnych (m.in. strategie rozwoju województw).Przytoczono priorytety, cele strategiczne i operacyjne odnoszące się do polityki senioralnej,ukazując je na tle przedstawionych przez władze regionów diagnoz społecznych i danychstatystycznych. W rozdziale szóstym zaprezentowano dobre praktyki z terenu całego kraju,które podejmowane są na rzecz seniorów, szczególnie w gminach i powiatach. Opisano wieleintersujących projektów i rozwiązań, które usprawniają życie osób starszych i zapobiegająich wykluczeniu. Rozdział ostatni dotyczy nowych technologii skierowanych do osób starszych.Opisano w nim m.in. możliwości uczestniczenia w rozmaitych kursach i warsztatachcyfrowych w celu nauczenia się korzystania z Internetu. Ponadto przedstawiono przykładyzastosowania wearable technology („inteligentne urządzenia”, „elektronika noszona”), czybody-borne computers, czyli miniaturowych urządzeń elektronicznych, zakładanych najczęściejna ciało w postaci zegarków, biżuterii, okularów, ubrań itp. Technologia ta znajduje szerokiezastosowanie, a tworzona jest w celu podniesienia jakości życia oraz poszerzenia, czytzw. „przedłużenia” zmysłów. Olbrzymią grupą odbiorców tego typu wynalazków są właśnieosoby starsze. W rozdziale tym omówione zostały również kwestie związane z transhumanizmem – ruchem intelektualno-kulturowym, postulującym przezwyciężenie ludzkichograniczeń oraz poprawę kondycji ludzkiej dzięki wykorzystaniu nauki i techniki.