Państwo

Praca uznawana za klasyczną analizę najważniejszej instytucji politycznej nowoczesnego świata. Autor zaczyna swoją opowieść od państwa feudalnego i prowadzi czytelnika przez najważniejsze etapy formowania się państwa nowożytnego. W części drugiej przygląda się państwom funkcjonującym w XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem tryumfującej na Zachodzie liberalnej demokracji. Na koniec analizuje model komunistycznego państwa jednopartyjnego na przykładzie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Historyczna rekonstrukcja stanowi kanwę dla wyrafinowanej socjologicznej i politologicznej refleksji nad rolą przymusu państwowego, znaczeniem sfery publicznej, strukturą i dynamiką rozwoju biurokracji oraz mechanizmami systemu partyjnego. Ukazując bogactwo różnorodnych zjawisk politycznych (i tłumacząc ich wzajemne relacje), Poggi nie traci z oczu szerszego obrazu - istoty samego państwa. Wyzwania i szanse stojące przed nim współcześnie, które autor wskazał dwadzieścia lat temu, nie tylko nie straciły na aktualności - ich znaczenie dopiero dziś się ujawnia w pełni. Z samej natury państwa bierze się to, że dąży ono do pogodzenia przeciwnych żądań - mieć i zjeść ciastko. Będę się upierał, że jako całości państwu udało się dokonać tego niemożliwego dzieła, a w każdym razie historycznie odniosło ono wielkie zasługi dla tym polu. Uważam również, że kilka niedających się pogodzić aspektów istnienia i działania państwa wynika z - w pełni zrozumiałego - niepowodzenia w doprowadzeniu tego projektu do perfekcji. (Fragment tekstu)