Człowiek to człowiek a śmierć to śmierć

Wojna jest bliżej niż nam się wydaje… W lutym2013 roku nastąpiło apogeum protestów w Kijowie. Doniesienia z Majdanu zajmowałyczołowe miejsca w serwisach informacyjnych. W kolejnych tygodniach cały świat zzapartym tchem obserwował przebieg tzw. Ukraińskiej Wiosny oraz konfliktuwojennego na wschodzie Ukrainy. Z miesiąca na miesiąc informacji było corazmniej… Maria Stepan była w centrum najistotniejszychwydarzeń. W Kijowie, Kramatorsku, w miejscu katastrofy zestrzelonego malezyjskiegoboeinga, pod Donieckiem, na Krymie, na poligonie pod Lwowem i na linii frontu pod Mariupolem. Człowiek to człowiek, a śmierć to śmierć to reportażez Ukrainy. Kraju, w którym – choć czasem o tym zapominamy – nadal trwa wojna. Terroryścizabijają w Paryżu siedemnaście osób. Kilka dni później inni terroryści, nawschodniej Ukrainie, niedaleko miejscowości Wołnowacha, ostrzeliwują z wyrzutnirakietowych Grad cywilny autobus. Ginie niemal tyle samo. Dwanaście. Kobiety.Dzieci. W ukraińskim parlamencie na trybunie jeden z parlamentarzystów wieszahasło: „Je suis Wolnowacha”. Na czas żałoby awatar na twitterze zmienia nawetprezydent Petro Poroszenko. Zamiast zdjęcia, napis: „Je suis Wolnowacha”. Nikt jednak zwielkich tego świata, którzy kilka dni wcześniej maszerowali ulicami Paryża, doKijowa nie przyjeżdża.Śmierć to śmierć.A człowiek to człowiek. I śmierć wartościuje. Jedna ważniejsza. Bardziejtragiczna. Druga trochę mniej. I męczy mnie to. Zastanawia. Dlaczego świat takprzeraziła śmierć w centrum sytego Paryża. A śmierć gdzieś pod Wołnowachąniemal nikogo nie porusza. Tacy jesteśmy.Europejscy. A przecież śmierć, to śmierć. A człowiek, to człowiek... (fragment książki) Maria Stepan – dziennikarka, reporterka.Korespondentka TVP. Od zawsze zakochanaw słowiańskim Wschodzie, od wielu lat nieustannie próbuje go odkryć. Fascynująją również ludzie. Ich emocje, wielkie chwile, zakręty i codzienność.