Biało-czarna

Zapętliliśmysię. My i Wy. Najwyższy czas zacząć normalnieć. Najwyższy czas zacząć ze sobąrozmawiać.Polską, jakmówi jeden z bohaterów książki, podobno rządzi nasizm. Wszystko, corobią nasi, jest dobre – dodaje. Trudno ustalić, kto zaczął. I kiedy.Czy to 10 kwietnia 2010 roku tak nas w Polsce podzielił, czy może tęprzepaść zaczęliśmy kopać dużo wcześniej? Wałęsa – zdrajca czy bohater? OkrągłyStół – powód do dumy czy Targowica? Smoleńsk – katastrofa czy zamach? Pytająctylko o to nie ruszymy się z miejsca, nie dowiemy się o sobie niczego więcej.Ewa Wanatspotkała się z przedstawicielami każdej ze stron, by poszukać punktówwspólnych. Jest ich więcej, niż się wydaje. Jacek Żakowskikrytykujący prof. Jana Tomasza Grossa? Magdalena Środa deklarująca, że „w pewnymsensie jest katoliczką”? Paweł Lisicki mówiący, że winne dzisiejszego bałaganusą obie strony? Paweł Wroński, któremu nie przeszkadza Kościół wrośnięty w funkcjonowaniepaństwa? Tomasz Terlikowskimówi w rozmowie z Wanat: Nie ma postaci jednowymiarowych. Tak mogą sądzićtylko ślepi wyznawcy jednego z plemion. Biało-czarna ukazuje się wmomencie, w którym dotarliśmy do ściany. Są dwa plemiona i dwa monologi, alenie ma rozmowy, bo obie strony mówią odwrócone do siebie plecami. Albo wyłącznieuciekają – do swoich. Rozmowy Wanat pokazują, że czas przestać uciekać.